رابطه‌ها، با تمام زیبایی و نیازی که به آنها داریم، گاهی می‌توانند حس استقلال ما را به چالش بکشند. برای برخی افراد، این حس استقلال آنقدر باید وقتی احساس کنند در رابطه‌ای در حال از دست دادنش هستند، به طور ناخودآگاه به سمت کناره‌گیری کشیده می‌شوند. اما چرا این اتفاق می‌افتد؟ در این مقاله، ۱۴ نکته کلیدی را بررسی می‌کنیم که می‌توانند توضیح دهند چرا “حس استقلال” در برخی روابط باعث می‌شود فرد به سمت کناره‌گیری و دوری حرکت کند:

• ✅ترس از وابستگی بیش از حد: وابستگی بیش از حد می‌تواند حس استقلال را از بین ببرد و فرد را از هویت شخصی‌اش دور کند.
• ✅نیاز به فضای شخصی: هر فردی نیاز به فضایی دارد که در آن بتواند خودش باشد، فکر کند، و بدون قید و شرط استراحت کند. اگر این فضا در رابطه وجود نداشته باشد، حس استقلال تهدید می‌شود.
• ✅حفظ هویت فردی: حفظ هویت فردی در یک رابطه بسیار مهم است. اگر فرد احساس کند که در حال حل شدن در طرف مقابل است، حس استقلال به خطر می‌افتد.
• ✅کنترل‌گری شریک عاطفی: اگر شریک عاطفی رفتارهای کنترل‌گرانه داشته باشد، فرد احساس خفقان می‌کند و برای حفظ استقلال خود تلاش می‌کند تا از رابطه فاصله بگیرد.
• ✅احساس محدودیت: اگر فرد احساس کند که رابطه او را از رسیدن به اهداف و آرزوهایش باز می‌دارد، حس استقلال‌اش آسیب می‌بیند.
• ✅ترس از دست دادن آزادی: آزادی در انتخاب‌ها و تصمیم‌گیری‌ها برای بسیاری از افراد حیاتی است. اگر این آزادی در رابطه از بین برود، فرد به سمت کناره‌گیری متمایل می‌شود.
• ✅تجربه روابط آسیب‌زا در گذشته: تجربیات منفی در روابط قبلی می‌تواند باعث شود فرد در روابط جدید، بیشتر از قبل به حفظ استقلال خود اهمیت دهد.
• ✅ارزش قائل نبودن به عقاید و نظرات فرد: اگر نظرات و عقاید فرد در رابطه مورد بی‌توجهی قرار گیرد، حس می‌کند که استقلال فکری‌اش زیر سوال رفته است.
• ✅عدم حمایت از رشد فردی: رابطه‌ای که در آن رشد فردی تشویق نشود، می‌تواند باعث شود فرد احساس کند در حال رکود است و برای حفظ استقلال خود به دنبال راهی برای خروج بگردد.

• ✅فشار برای تغییر: اگر شریک عاطفی دائماً در تلاش باشد تا فرد را تغییر دهد، فرد احساس می‌کند که هویت و استقلالش مورد تهدید است.
• ✅احساس نادیده گرفته شدن نیازهای فردی: اگر نیازهای فردی در رابطه مورد توجه قرار نگیرد، فرد احساس می‌کند که در حال فدا کردن استقلال خود است.
• ✅وجود درگیری و بحث‌های مداوم: درگیری‌های مداوم می‌تواند باعث خستگی و استرس شود و فرد را به این نتیجه برساند که برای حفظ آرامش و استقلال خود بهتر است از رابطه خارج شود.
• ✅عدم وجود تعادل قدرت: اگر در رابطه، قدرت به طور مساوی تقسیم نشده باشد، فرد ضعیف‌تر احساس می‌کند که استقلالش زیر سوال رفته است.
• ✅تفاوت در ارزش‌ها و اهداف: اگر ارزش‌ها و اهداف دو طرف با هم همخوانی نداشته باشد، فرد احساس می‌کند که برای حفظ استقلال خود باید راه خود را جدا کند.

این عوامل می‌توانند به طور مستقل یا ترکیبی باعث شوند که فرد در یک رابطه احساس کند حس استقلالش در خطر است و در نتیجه، برای محافظت از خود، به سمت کناره‌گیری و دوری از رابطه سوق پیدا کند. درک این دلایل و تلاش برای ایجاد تعادل بین نیاز به صمیمیت و نیاز به استقلال، می‌تواند به داشتن روابط سالم‌تر و پایدارتر کمک کند.

چرا حس استقلال در برخی روابط باعث کناره‌گیری می‌شود؟ (14 نکته)

1. ترس از وابستگی و از دست دادن هویت

بسیاری از افراد، به‌ویژه کسانی که تجربه‌های ناخوشایندی از وابستگی در گذشته داشته‌اند، از اینکه در یک رابطه هویت فردی خود را از دست بدهند، هراس دارند.حس استقلال برای آنها به معنای حفظ این هویت و جلوگیری از ادغام کامل با طرف مقابل است.ترس از وابستگی می‌تواند ریشه در کودکی و روابط خانوادگی داشته باشد.اگر فرد در گذشته احساس کرده باشد که برای تأمین نیازهایش به دیگران وابسته بوده و این وابستگی باعث آسیب شده، ممکن است در بزرگسالی به شدت از آن دوری کند.این افراد اغلب به دنبال تعادل بین نزدیکی و فاصله در رابطه هستند و ممکن است با نزدیک شدن بیش از حد، احساس خطر کرده و ناخودآگاه عقب‌نشینی کنند.

حفظ استقلال به آنها کمک می‌کند احساس کنند کنترل زندگی خود را در دست دارند و قربانی نیازهای طرف مقابل نخواهند شد.

به همین دلیل، نشان دادن احترام به فضای شخصی و استقلال طرف مقابل، نقش مهمی در تداوم رابطه خواهد داشت.در نتیجه، اگر حس استقلال تهدید شود، فرد ممکن است برای حفظ خود، از رابطه کناره‌گیری کند.این ترس معمولا ناخودآگاه است و فرد به درستی دلیل کناره گیری را نمی داند.

2. نیاز به اثبات خودکفایی و توانمندی

برای برخی افراد، حفظ استقلال به معنای اثبات توانمندی و خودکفایی است.آنها نیاز دارند به خود و دیگران نشان دهند که می‌توانند به تنهایی از پس مشکلات برآیند.در این حالت، وارد شدن به یک رابطه که ممکن است به وابستگی مالی، عاطفی یا عملی منجر شود، تهدیدی برای این حس خودکفایی تلقی می‌شود.این افراد ممکن است از درخواست کمک یا پذیرش حمایت از طرف مقابل خودداری کنند، زیرا این کار را نشانه ضعف می‌دانند.آنها ترجیح می‌دهند مشکلات خود را به تنهایی حل کنند و نشان دهند که به هیچ‌کس وابسته نیستند.

در نتیجه، اگر در یک رابطه احساس کنند که استقلال مالی یا عملی آنها زیر سوال رفته، ممکن است برای حفظ حس خودکفایی، از رابطه دوری کنند.

این نیاز به اثبات توانمندی اغلب در مردان پررنگ تر است، اما در زنان نیز می‌تواند وجود داشته باشد.گاهی این رفتار به دلیل تجربه های تلخ گذشته و تلاش برای جلوگیری از تکرار آن است.

3. احساس خفگی و محدودیت در رابطه

برخی افراد در روابطی که احساس می‌کنند آزادی عمل و فضای شخصی آنها محدود شده است، احساس خفگی می‌کنند.حس استقلال برای این افراد به معنای داشتن حق انتخاب، تصمیم‌گیری و پیگیری علایق شخصی است.اگر در یک رابطه احساس کنند که نمی‌توانند آزادانه تصمیم بگیرند، با دوستان خود معاشرت کنند یا به علایق شخصی خود بپردازند، ممکن است احساس نارضایتی و خفگی کنند.این احساس خفگی می‌تواند ناشی از کنترل‌گری، حسادت یا انتظارات غیرمنطقی طرف مقابل باشد.برای این افراد، حفظ استقلال به معنای داشتن فضایی برای تنفس و زندگی کردن بر اساس ارزش‌ها و علایق شخصی است.

پس، اگر در یک رابطه احساس کنند که این فضا از آنها گرفته شده است، ممکن است برای فرار از این احساس خفگی، از رابطه کناره‌گیری کنند.

اهمیت دادن به استقلال فردی و ایجاد فضای شخصی برای طرف مقابل، کلید موفقیت این روابط است.در غیر این صورت، فرد احساس می کند در قفس گیر افتاده است.

4. تجربه آسیب‌های عاطفی گذشته

افرادی که در روابط قبلی خود آسیب‌های عاطفی دیده‌اند، ممکن است به دلیل ترس از تکرار آن تجربه‌ها، از ورود به روابط جدید یا حفظ روابط فعلی خود اجتناب کنند.حس استقلال در این افراد، نوعی سپر دفاعی در برابر آسیب‌های احتمالی است.این افراد ممکن است به سختی به دیگران اعتماد کنند و از نشان دادن آسیب‌پذیری خود اجتناب کنند.آنها ممکن است از صمیمیت و نزدیکی بیش از حد دوری کنند، زیرا این کار را مساوی با آسیب‌پذیری می‌دانند.برای این افراد، حفظ استقلال به معنای محافظت از خود در برابر درد و رنج عاطفی است.

در نتیجه، اگر در یک رابطه احساس کنند که در حال آسیب دیدن هستند یا احتمال آسیب دیدن وجود دارد، ممکن است برای محافظت از خود، از رابطه کناره‌گیری کنند.

این موضوع معمولا به صبر و درک متقابل نیاز دارد و زمان زیادی می برد تا فرد بتواند دوباره اعتماد کند.گاهی نیاز به کمک حرفه ای و روان درمانی برای حل این موضوع وجود دارد.

5. ارزش قائل بودن بیش از حد به آزادی فردی

برخی افراد به طور ذاتی ارزش زیادی برای آزادی فردی خود قائل هستند و احساس می‌کنند که هر نوع تعهد و مسئولیتی در رابطه، تهدیدی برای این آزادی است.حس استقلال برای این افراد به معنای داشتن حق انتخاب، تصمیم‌گیری و زندگی کردن بدون قید و بند است.این افراد ممکن است از ازدواج یا روابط بلندمدت اجتناب کنند، زیرا این نوع روابط را محدودکننده می‌دانند. آنها ترجیح می‌دهند بدون تعهد به کسی، زندگی کنند و به دنبال علایق و اهداف شخصی خود باشند.برای این افراد، حفظ استقلال به معنای داشتن حق تعیین سرنوشت خود است.

پس، اگر در یک رابطه احساس کنند که آزادی عمل آنها محدود شده است، ممکن است برای حفظ این آزادی، از رابطه کناره‌گیری کنند.

این افراد لزوما از برقراری رابطه عاطفی دوری نمی کنند، اما رابطه ای را ترجیح می دهند که کمترین تعهد و محدودیت را داشته باشد.باید طرف مقابل این نیاز به آزادی را درک کند و به آن احترام بگذارد.

6. عدم توانایی در حل تعارضات و اختلافات

در هر رابطه‌ای، تعارضات و اختلافات اجتناب‌ناپذیر هستند.اما برخی افراد به دلیل عدم مهارت‌های ارتباطی و حل مسئله، نمی‌توانند به طور سازنده با این تعارضات برخورد کنند.حس استقلال برای این افراد به معنای اجتناب از درگیری و تنش است.آنها ممکن است از بیان نیازها و احساسات خود اجتناب کنند، زیرا از واکنش منفی طرف مقابل می‌ترسند.همچنین ممکن است از بحث و جدل دوری کنند و به جای حل مشکل، سعی کنند آن را نادیده بگیرند.برای این افراد، حفظ استقلال به معنای داشتن آرامش و دوری از تنش است.در نتیجه، اگر در یک رابطه با تعارضات و اختلافات مکرر مواجه شوند و نتوانند آنها را حل کنند، ممکن است برای فرار از این تنش‌ها، از رابطه کناره‌گیری کنند.

یادگیری مهارت های ارتباطی و حل مسئله، برای حفظ این روابط ضروری است.

مشاوره زوجی می‌تواند در این زمینه بسیار کمک کننده باشد.

7. وجود اهداف و برنامه‌های شخصی مهم‌تر

گاهی اوقات، افراد به دلیل داشتن اهداف و برنامه‌های شخصی بسیار مهم، نمی‌توانند تمام انرژی و تمرکز خود را بر روی یک رابطه بگذارند.حس استقلال برای این افراد به معنای اولویت دادن به اهداف شخصی و دنبال کردن آرزوهای خود است.این افراد ممکن است درگیر تحصیل، کار، سفر یا فعالیت‌های دیگر باشند که زمان و انرژی زیادی از آنها می‌گیرد.آنها ممکن است احساس کنند که ورود به یک رابطه جدی، آنها را از رسیدن به اهدافشان باز می‌دارد.برای این افراد، حفظ استقلال به معنای داشتن حق انتخاب و دنبال کردن آرزوهای خود است.

پس، اگر در یک رابطه احساس کنند که مجبور به قربانی کردن اهداف خود هستند، ممکن است برای حفظ استقلال و دنبال کردن آرزوهای خود، از رابطه کناره‌گیری کنند.

درک و حمایت از اهداف طرف مقابل، به حفظ رابطه کمک می کند.گاهی اوقات، اهداف مشترک نیز می‌تواند رابطه را قوی تر کند.

8. عدم بلوغ عاطفی و آمادگی برای تعهد

بلوغ عاطفی به معنای توانایی درک و مدیریت احساسات خود و دیگران، برقراری ارتباط سالم و تعهد به یک رابطه است.برخی افراد به دلیل عدم بلوغ عاطفی، نمی‌توانند به درستی در یک رابطه عمل کنند.حس استقلال برای این افراد به معنای اجتناب از مسئولیت و تعهد است.این افراد ممکن است در برقراری ارتباط صمیمی، ابراز احساسات و حل تعارضات مشکل داشته باشند.آنها ممکن است از تعهد و مسئولیت‌های یک رابطه جدی بترسند و ترجیح دهند به دنبال روابط سطحی و کوتاه مدت باشند.برای این افراد، حفظ استقلال به معنای نداشتن مسئولیت در قبال دیگری است.

در نتیجه، اگر در یک رابطه احساس کنند که باید مسئولیت‌پذیر باشند و به تعهدات خود عمل کنند، ممکن است برای فرار از این مسئولیت، از رابطه کناره‌گیری کنند.

بلوغ عاطفی مهارتی اکتسابی است و با تمرین و خودآگاهی قابل بهبود است.مشاوره می‌تواند در این زمینه بسیار موثر باشد.

9. تفاوت در ارزش‌ها و اهداف بلندمدت

در هر رابطه‌ای، همسویی در ارزش‌ها و اهداف بلندمدت اهمیت زیادی دارد.اگر دو نفر در مورد مسائل اساسی زندگی مانند خانواده، کار، مذهب و غیره دیدگاه‌های متفاوتی داشته باشند، ممکن است در طولانی مدت دچار مشکل شوند.حس استقلال برای این افراد به معنای عدم سازش و وفادار ماندن به ارزش‌های خود است.آنها ممکن است احساس کنند که نمی‌توانند با کسی که ارزش‌های متفاوتی دارد، به طور کامل صمیمی شوند.همچنین ممکن است نگران باشند که در آینده به دلیل این تفاوت‌ها، دچار مشکلات جدی شوند.برای این افراد، حفظ استقلال به معنای عدم تسلیم شدن در برابر ارزش‌های دیگران است.

پس، اگر در یک رابطه متوجه شوند که در ارزش‌ها و اهداف بلندمدت با طرف مقابل تفاوت‌های اساسی دارند، ممکن است برای حفظ استقلال و وفادار ماندن به ارزش‌های خود، از رابطه کناره‌گیری کنند.

شناخت و احترام به ارزش های طرف مقابل، حتی در صورت تفاوت، می‌تواند به حفظ رابطه کمک کند.اما در صورتی که تفاوت ها بسیار اساسی باشند، ادامه رابطه ممکن نخواهد بود.

10. عدم وجود صمیمیت عاطفی کافی

صمیمیت عاطفی به معنای توانایی به اشتراک گذاشتن احساسات، افکار و تجربه‌های شخصی با طرف مقابل است.اگر در یک رابطه صمیمیت عاطفی کافی وجود نداشته باشد، افراد ممکن است احساس تنهایی و انزوا کنند.حس استقلال برای این افراد به معنای اجتناب از آسیب‌پذیری و محافظت از خود است.آنها ممکن است از نشان دادن احساسات واقعی خود به طرف مقابل بترسند.همچنین ممکن است احساس کنند که نمی‌توانند به طور کامل به طرف مقابل اعتماد کنند.برای این افراد، حفظ استقلال به معنای محافظت از خود در برابر درد و رنج عاطفی است.در نتیجه، اگر در یک رابطه صمیمیت عاطفی کافی وجود نداشته باشد و احساس تنهایی و انزوا کنند، ممکن است برای محافظت از خود، از رابطه کناره‌گیری کنند.

ایجاد فضایی امن و قابل اعتماد، برای افزایش صمیمیت عاطفی ضروری است.

صبر و درک متقابل نقش مهمی در این زمینه ایفا می کند.

11. احساس نادیده گرفته شدن و عدم قدردانی

همه افراد نیاز دارند که در یک رابطه احساس کنند دیده می‌شوند، شنیده می‌شوند و مورد قدردانی قرار می‌گیرند.اگر فردی در یک رابطه احساس کند که نادیده گرفته می‌شود و تلاش‌هایش مورد قدردانی قرار نمی‌گیرد، ممکن است احساس ناامیدی و بی‌ارزشی کند.حس استقلال برای این افراد به معنای یافتن ارزشمندی در جای دیگر است.این افراد ممکن است احساس کنند که طرف مقابل به نیازها و خواسته‌های آنها توجهی نمی‌کند.همچنین ممکن است احساس کنند که تلاش‌هایشان برای بهبود رابطه نادیده گرفته می‌شود.برای این افراد، حفظ استقلال به معنای یافتن ارزشمندی در خارج از رابطه است.

پس، اگر در یک رابطه احساس کنند که نادیده گرفته می‌شوند و مورد قدردانی قرار نمی‌گیرند، ممکن است برای یافتن ارزشمندی و احترام، از رابطه کناره‌گیری کنند.

ابراز قدردانی و توجه به نیازهای طرف مقابل، به حفظ رابطه کمک می کند.ارتباط با صداقت و بیان انتظارات، از بروز این احساس جلوگیری می کند.

12. مقایسه رابطه با روابط کاملا مطلوب دیگر

در این دوره زمانه، با وجود شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها، افراد به طور مداوم در معرض روابط کاملا مطلوب و بی‌نقص قرار دارند.این موضوع می‌تواند باعث شود که افراد رابطه خود را با این روابط کاملا مطلوب مقایسه کنند و احساس نارضایتی کنند.حس استقلال برای این افراد به معنای یافتن رابطه‌ای بهتر و کاملا مطلوب‌تر است.این افراد ممکن است به طور مداوم به دنبال ویژگی‌هایی در طرف مقابل باشند که در دیگران دیده‌اند.همچنین ممکن است انتظارات غیرواقع‌بینانه‌ای از رابطه خود داشته باشند.برای این افراد، حفظ استقلال به معنای یافتن رابطه‌ای کامل و بی‌نقص است.

در نتیجه، اگر در یک رابطه احساس کنند که رابطه آنها به اندازه روابط کاملا مطلوب دیگر نیست، ممکن است برای یافتن رابطه‌ای بهتر، از رابطه کناره‌گیری کنند.

پذیرش این واقعیت که هیچ رابطه‌ای کامل نیست و تمرکز بر نقاط قوت رابطه، به حفظ آن کمک می کند.مقایسه روابط با دیگران، فقط باعث ایجاد احساس نارضایتی می شود.

13. وجود فرصت‌های بهتر در زندگی

گاهی اوقات، افراد به دلیل وجود فرصت‌های بهتر در زندگی، مانند یک شغل جدید، یک پیشنهاد تحصیلی یا یک فرصت سفر، نمی‌توانند تمام تمرکز خود را بر روی یک رابطه بگذارند.حس استقلال برای این افراد به معنای بهره‌گیری از این فرصت‌ها و پیشرفت در زندگی است.این افراد ممکن است احساس کنند که ماندن در یک رابطه، آنها را از رسیدن به اهدافشان باز می‌دارد.همچنین ممکن است احساس کنند که لیاقت فرصت‌های بهتری را دارند.برای این افراد، حفظ استقلال به معنای انتخاب بهترین مسیر برای زندگی خود است.پس، اگر در یک رابطه احساس کنند که باید بین رابطه و فرصت‌های دیگر یکی را انتخاب کنند، ممکن است برای حفظ استقلال و بهره‌گیری از فرصت‌های بهتر، از رابطه کناره‌گیری کنند.

درک و حمایت از اهداف طرف مقابل، به حفظ رابطه کمک می کند.

گاهی اوقات، اهداف مشترک نیز می‌تواند رابطه را قوی تر کند.

14. عدم وجود کشش و جذابیت کافی

کشش و جذابیت، از عوامل مهم در تداوم یک رابطه هستند.اگر در یک رابطه کشش و جذابیت کافی وجود نداشته باشد، افراد ممکن است احساس خستگی و بی‌انگیزگی کنند.حس استقلال برای این افراد به معنای یافتن رابطه‌ای هیجان‌انگیزتر و جذاب‌تر است.این افراد ممکن است به طور مداوم به دنبال رابطه‌ای باشند که در آن احساس هیجان و شور و اشتیاق کنند.همچنین ممکن است احساس کنند که لیاقت رابطه‌ای بهتر و جذاب‌تر را دارند.برای این افراد، حفظ استقلال به معنای یافتن رابطه‌ای پرشور و هیجان‌انگیز است.در نتیجه، اگر در یک رابطه احساس کنند که کشش و جذابیت کافی وجود ندارد، ممکن است برای یافتن رابطه‌ای بهتر و جذاب‌تر، از رابطه کناره‌گیری کنند.

تلاش برای حفظ جذابیت و ایجاد تنوع در رابطه، به حفظ آن کمک می کند.

ارتباط با صداقت و بیان نیازها، از بروز این احساس جلوگیری می کند.