پاروا ویروس یک بیماری ویروسی بسیار مسری و بالقوه کشنده است که عمدتاً توله سگ ها و سگ های واکسینه نشده را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری به سرعت در بدن سگ پخش می شود و به سیستم گوارشی و سیستم ایمنی حمله می کند. شناخت علائم، روش های پیشگیری و درمان به موقع، کلید نجات جان سگ شماست.

در این مقاله، 16 نکته مهم در مورد بیماری پاروا ویروس در سگ ها را بررسی می کنیم:

• ✅

  پاروا ویروس چیست؟

  یک ویروس بسیار مسری که باعث التهاب روده و ضعف سیستم ایمنی می شود.
• ✅

  چگونه منتقل می شود؟

  از طریق تماس مستقیم با سگ آلوده یا مدفوع آلوده.
• ✅

  توله سگ ها در معرض خطر بیشتری هستند:

  سیستم ایمنی ضعیف تر و واکسیناسیون ناقص آنها را آسیب پذیرتر می کند.
• ✅

  علائم اولیه:

  بی حالی، بی اشتهایی و تب بالا.
• ✅

  علائم پیشرفته:

  استفراغ شدید و اسهال خونی.
• ✅

  دهیدراتاسیون خطرناک است:

  استفراغ و اسهال باعث از دست دادن آب بدن می شود.
• ✅

  تشخیص پاروا:

  آزمایش مدفوع توسط دامپزشک.
• ✅

  درمان حمایتی:

  شامل مایع درمانی، داروهای ضد استفراغ و آنتی بیوتیک ها برای جلوگیری از عفونت های ثانویه.
• ✅

  واکسیناسیون بهترین راه پیشگیری است:

  واکسیناسیون به موقع توله سگ ها حیاتی است.
• ✅

  تقویت کننده واکسن:

  سگ های بالغ نیز باید واکسن های تقویتی را به طور منظم دریافت کنند.
• ✅

  بهداشت محیط:

  ضدعفونی کردن سطوح با محلول رقیق سفید کننده (وایتکس) برای از بین بردن ویروس.
• ✅

  قرنطینه سگ های آلوده:

  برای جلوگیری از گسترش بیماری.
• ✅

  مراقبت های ویژه:

  مراقبت های شبانه روزی در بیمارستان دامپزشکی ممکن است ضروری باشد.
• ✅

  تغذیه مناسب:

  تغذیه زودهنگام با رژیم غذایی سبک و قابل هضم بعد از بهبودی.
• ✅

  مراقبت های پیگیری:

  معاینات منظم برای بررسی وضعیت سلامت سگ پس از درمان.
• ✅

  بهبود کامل:

  بهبودی کامل ممکن است چند هفته طول بکشد.

پیشگیری همیشه بهتر از درمان است. برنامه واکسیناسیون سگ خود را به طور جدی پیگیری کنید و محیط زندگی او را تمیز نگه دارید.

سلامتی سگ شما، اولویت ماست.

بیماری پاروا ویروس در سگ ها: 16 نکته کلیدی، پیشگیری و درمان

پاروا ویروس چیست؟

پاروا ویروس یک بیماری ویروسی بسیار مسری و بالقوه کشنده در سگ ها، به ویژه توله سگ ها است.این ویروس به سرعت در سلول های بدن که در حال تقسیم هستند، مانند سلول های دستگاه گوارش، مغز استخوان و قلب تکثیر می شود.دو نوع اصلی پاروا ویروس در سگ ها وجود دارد: پاروویروس روده ای که باعث مشکلات گوارشی می شود و پاروویروس قلبی که به عضله قلب آسیب می رساند (اگرچه این نوع نادرتر است).پاروا ویروس به شدت مقاوم است و می‌تواند ماه ها در محیط باقی بماند، حتی در برابر بسیاری از مواد ضدعفونی کننده رایج.

توله سگ های بین 6 هفته تا 6 ماهگی بیشترین آسیب پذیری را دارند زیرا سیستم ایمنی آنها هنوز در حال تکامل است و ممکن است ایمنی کافی از مادرشان دریافت نکرده باشند.

سگ های واکسینه نشده و یا سگ هایی که واکسیناسیون آنها کامل نشده است، در معرض خطر بیشتری قرار دارند.علائم پاروا ویروس می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و در صورت عدم درمان سریع، می‌تواند منجر به مرگ شود.تشخیص زودهنگام و درمان تهاجمی کلید زنده ماندن سگ مبتلا به پاروا ویروس است.

16 نکته کلیدی درباره بیماری پاروا ویروس در سگ ها

1. علائم اولیه را بشناسید.

علائم اولیه پاروا ویروس اغلب شامل بی حالی، از دست دادن اشتها و تب است. این علائم ممکن است در ابتدا خفیف باشند، اما به سرعت بدتر می شوند. استفراغ و اسهال خونی از علائم شایع و جدی پاروا ویروس هستند. اسهال معمولاً بدبو و حاوی خون است. کم آبی بدن یکی از عوارض خطرناک پاروا ویروس است، زیرا استفراغ و اسهال شدید باعث از دست دادن مایعات بدن می شود. ضعف شدید و بی حالی: سگ مبتلا ممکن است بسیار ضعیف شود و نتواند بایستد یا راه برود. درد شکم: سگ ممکن است با لمس شکم احساس درد کند و یا بی قراری نشان دهد. کاهش وزن سریع: به دلیل بی اشتهایی و اسهال، سگ ممکن است به سرعت وزن کم کند. بی اشتهایی کامل: سگ مبتلا به هیچ وجه تمایلی به خوردن غذا یا نوشیدن آب ندارد.

2. واکسیناسیون را جدی بگیرید.

واکسیناسیون بهترین راه برای محافظت از سگ شما در برابر پاروا ویروس است. با دامپزشک خود در مورد برنامه واکسیناسیون مناسب برای توله سگ یا سگ بالغ خود مشورت کنید. توله سگ ها معمولاً در سنین 6 تا 8 هفتگی شروع به دریافت واکسن پاروا ویروس می کنند و این واکسن ها به صورت دوره ای تا 16 هفتگی تکرار می شوند. سگ های بالغ نیز به واکسن های یادآور دوره ای نیاز دارند تا ایمنی خود را در برابر پاروا ویروس حفظ کنند. در صورت مشکوک بودن به ایمنی واکسن، حتماً با دامپزشک خود مشورت کنید. به هیچ وجه واکسیناسیون سگ خود را به تعویق نیندازید، مخصوصا در سنین پایین. در مورد واکسن های ترکیبی که از سگ شما در برابر چندین بیماری محافظت می کنند، از دامپزشک خود سوال کنید.

3. بهداشت محیط را رعایت کنید.

پاروا ویروس می‌تواند برای مدت طولانی در محیط زنده بماند.سطوح را به طور مرتب با مواد ضدعفونی کننده مناسب تمیز کنید.برای ضدعفونی کردن سطوح، از محلول رقیق شده وایتکس (یک قسمت وایتکس و 32 قسمت آب) استفاده کنید.این محلول باید حداقل 10 دقیقه روی سطح بماند.مدفوع سگ مبتلا به پاروا ویروس را بلافاصله جمع آوری و به درستی دفع کنید.از تماس سایر سگ ها با مدفوع آلوده جلوگیری کنید.ظروف غذا و آب، اسباب بازی ها و سایر وسایل سگ خود را به طور مرتب تمیز و ضدعفونی کنید.از آوردن توله سگ های واکسینه نشده به مکان های عمومی که سگ های زیادی در آنجا حضور دارند، خودداری کنید.

اگر سگی در خانه شما مبتلا به پاروا ویروس شده است، تمام مناطق آلوده را به طور کامل ضدعفونی کنید تا از ابتلای سایر سگ ها جلوگیری شود.

لباس ها و کفش های خود را پس از تماس با سگ های دیگر بشویید، مخصوصا اگر احتمال وجود پاروا ویروس در آن محیط وجود دارد.

4. تشخیص زودهنگام بسیار مهم است.

اگر مشکوک هستید که سگ شما مبتلا به پاروا ویروس شده است، فوراً به دامپزشک مراجعه کنید. تشخیص زودهنگام احتمال زنده ماندن سگ را به طور قابل توجهی افزایش می دهد. دامپزشک معمولاً با انجام آزمایش مدفوع می‌تواند پاروا ویروس را تشخیص دهد. این آزمایش سریع و نسبتاً ارزان است. در صورت لزوم، دامپزشک ممکن است آزمایش های دیگری مانند شمارش کامل خون (CBC) و پروفایل بیوشیمیایی خون را نیز انجام دهد تا وضعیت کلی سلامتی سگ را ارزیابی کند. هرگز سعی نکنید پاروا ویروس را در خانه درمان کنید. درمان های خانگی میتوانند وضعیت سگ را بدتر کنند و حتی منجر به مرگ شوند. تشخیص اشتباه می‌تواند زمان طلایی برای درمان را از بین ببرد، بنابراین به دنبال نظر یک دامپزشک متخصص باشید. اگر در مورد تشخیص دامپزشک خود تردید دارید، از دامپزشک دیگری نیز مشورت بگیرید.

5. درمان تهاجمی لازم است.

درمان پاروا ویروس معمولاً شامل بستری شدن در بیمارستان دامپزشکی و ارائه مراقبت های حمایتی است. هدف اصلی درمان، جلوگیری از کم آبی بدن، کنترل استفراغ و اسهال، جلوگیری از عفونت های ثانویه و تقویت سیستم ایمنی سگ است. مایعات داخل وریدی (IV) برای جبران کم آبی بدن و حفظ تعادل الکترولیت ها تجویز می شوند. داروهای ضد استفراغ برای کنترل استفراغ و داروهای ضد اسهال برای کنترل اسهال استفاده می شوند. آنتی بیوتیک ها برای جلوگیری از عفونت های باکتریایی ثانویه تجویز می شوند، زیرا سیستم ایمنی سگ مبتلا به پاروا ویروس به شدت ضعیف شده است. ممکن است از داروهای ضد درد برای کاهش درد و ناراحتی سگ استفاده شود. در برخی موارد، دامپزشک ممکن است انتقال خون یا تزریق پلاسمای خون را برای کمک به تقویت سیستم ایمنی سگ توصیه کند.

6. تغذیه مناسب در دوران نقاهت.

پس از تثبیت وضعیت سگ، تغذیه تدریجی با یک رژیم غذایی ملایم و قابل هضم بسیار مهم است. دامپزشک شما ممکن است یک رژیم غذایی خاص برای سگ شما توصیه کند که به راحتی هضم شود و از تحریک بیشتر دستگاه گوارش جلوگیری کند. غذا را در وعده های کوچک و مکرر به سگ خود بدهید تا از استفراغ جلوگیری شود. از دادن غذاهای چرب، پر ادویه یا غذاهایی که حاوی مقدار زیادی فیبر هستند به سگ خود خودداری کنید. به تدریج رژیم غذایی سگ خود را به غذای معمولی خود بازگردانید، اما مراقب علائم عود بیماری باشید. اگر سگ شما دوباره شروع به استفراغ یا اسهال کرد، فوراً با دامپزشک خود تماس بگیرید.